عدم توجه به مشکلات منطقه بیدانجیر در سال‌های گذشته سبب مهاجرت روستائیان و عشایر به شهرهای همجوار و خارج از استان و روی آوردن به شغل‌های دیگر و خالی شدن روستاها از تولید محصولات و صنایع دستی شده است.

بیدانجیر یکی از مناطق بسیار محروم در استان کهگیلویه وبویراحمد که این منطقه صعب العبور و محروم در انتهای بخش سرفاریاب از شهرستان چرام واقع شده است.

بیدانجیر دشمن زیاری بین دو کوه نیر(نور) و کوه شره و کمر پیازی واقع و رودخانه مارون از شمالی‌ترین نقطه این منطقه سرچشمه می‌گیرد.

منطقه بید انجیر شامل روستاهای تل سیاه، چال باغ، تلخدان، آب قنات، دشتک، اندرون و آبچنار است. مشکلات این منطقه چنان زیاد و طاقت فرساست که نسل‌های جوان دیگر حاضر به ماندن در این مناطق نبوده و با مهاجرت تعداد زیادی از عشایر و روستائیان برخی از مناطق در حال خالی شدن از سکنه و درصورتی که به این روستاها توجهی نشود در چند سال آینده شاهد متروکه شدن آنها هستیم.

مشکل اساسی منطقه نبود راه مناسب جهت ارتباط با مرکز بخش و شهرستان است که در این مورد باید چاره‌ای اندیشید و با ایجاد جاده مردم این منطقه را از بن بست خارج کرد.

در همین مورد عدل هاشمی‌پور نماینده شهرستان‌های کهگیلویه، چرام، بهمئی و لنده با همراهی مسئولان اداره امور عشایر و اداره راه وشهرسازی شهرستان چرام برای بررسی مشکلات از منطقه پشته زیلایی، بیدانجیر، سواره، تل سیاه، دشتک، آبچنار، چال باغ و اندرون از بخش سرفاریاب شهرستان چرام بازدید کردند.

متاسفانه آنچنان عمق محرومیت و فقر در این منطقه شدت دارد که حتی هنگام بازید نماینده مردم شهرستان کهگیلویه بزرگ خواسته‌های بیشتر مردم این روستاها در حد کمک‌هایی برای تامین مایحتاج اولیه زندگی بود و آنقدر در سختی و مشکلات قرار داشتند که گاهی خواسته‌های به حق خود را فراموش می‌کردند.

با ورود به جاده‌های مال رو و عشایری این منطقه که همه کوهستانی و صعب العبور بودند و حتی بوسیله خودروهای مجهز به سختی در آنها پیش می‌رفتیم برای لحظاتی عمق محرومیت و مظلومیت این منطقه را از نزدیک لمس کردیم.

این منطقه با طبیعت زیبا و مردمان سخت کوش و شجاع متاسفانه از نبود جاده مناسب، آب شرب و همچنین بی‌توجهی مسئولان نسبت کشاورزی و باغداری، رنج می‌برد.

در طول مسیر روستاهایی را مشاهده کردیم که متاسفانه برخلاف اینکه رود بزرگ مارون از این منطقه می‌گذرد اما فاقد آب آشامیدنی سالم و بهداشتی بودند و با این سرچشمه عظیم الهی و داشتن زمین‌هایی که مستعد باغبانی هستند به دلیل نبودن زیرساخت‌های لازم سال‌هاست که این منابع بدون استفاده به هدر می‌روند.

یکی از روستاییان برخلاف اینکه سختی و خشونت زندگی در کوهستان پوست دست‌های او را ضخیم و خشک کرده بود با مهربانی و محبتی که خاص مناطق عشایری است ما را به خانه کاه گلی خود دعوت می‌کند.

محمدشریف فرهادپور با بیان اینکه بزرگترین مشکل ما نبودن جاده مناسب برای عبور و مرور است، اظهار داشت: در فصل زمستان حتی عبور پیاده از جاده‌های مال رو و عشایری این منطقه به دلیل کوهستانی بودن مشکل است.

وی با بیان اینکه برای رسیدن به شهرستان باید از رودخانه مارون عبور کنیم، افزود: در زمستان به علت استفاده از جره ( نیمکت آهنی که به وسیله سیم در دو طرف رودخانه به هم متصل و با نیروی دست به جلو حرکت می‌کند) هر ساله انگشتان تعدادی از مردم این منطقه قطع می‌شود.

فرهادپور با اشاره به اینکه برخی از روستاها آب شرب سالم برای خوردن ندارند، خاطرنشان کرد: برای آوردن آب مجبوریم روزانه چندین کیلومتر تا رودخانه پیاده روی کنیم.

وی با بیان اینکه چشمه آبی در بالادست روستای ما وجود دارد، افزود: اگر مسئولان بر روی این چشمه منبع بسازند و آن را لوله کشی نمایند آب ما تامین می‌شود.

ذاکر حسنی یکی دیگر از روستاییان منطقه بیدانجیر با اشاره به اینکه مردم این منطقه فاقد جاده، آب شرب و بهداشت مناسب است و با حداقل امکانات اولیه در حال زندگی هستند، تصریح کرد: در حالی که سرچشمه‌های رود مارون در این منطقه آب سد استان‌های همجوار را تامین می‌کند اما مردم بید‌انجیر فقط نظاره‌گر آن و از این نعمت عظیم الهی هیچ استفاده‌ای نمی‌کنند.

وی با بیان اینکه به دلیل نبود امکانات تعداد زیادی از مردم به مردم جوانان این منطقه به شهرهای اطراف مهاجرت کرده‌اند، گفت: اگر این روند ادامه پیدا کند تا چند سال آینده روستاهای این منطقه خالی از سکنه می‌شوند و اگر امکانات در این منطقه باشد لزومی ندارد که مردم از این منطقه مهاجرت کنند.

سلبعلی آزادی یکی از ساکنان روستای چال باغ با بیان اینکه جاده مناسب نداریم، گفت: یخچال خانه‌ام را برای تعمیر به دهدشت بردم هزینه تعمیرش ۶۰ هزار تومان شد اما به دلیل نبود جاده مناسب برای حمل آن ۱۲۰ هزار تومان کرایه دادم.

وی از دیگر مشکلات مهم روستای خود را نبودن آب شرب سالم و بهداشتی عنوان کرد و گفت: نزدیک به ۵ سال است که دو منبع آب برای ما ساخته شده اما به دلیل اینکه شبکه آن نیمه کاره رها شده الان خالی و بلااستفاده هستند.

وی افزود: به دلیل اینکه گاز نداریم در زمستان مجبوریم برای تامین گرمای خانه از هیزم استفاده کنیم که این کار سبب تخریب محیط زیست و منابع ملی می‌شود.

کمبود آب آشامیدنی، مشکلات راه‌ها و نبودن شبکه گاز طبیعی از جمله مشکلاتی بود که توسط اهالی این روستاها بیان شد.

منطقه بیدانجیر در بحث جاده‌های ارتباطی هم با داخل منطقه و هم خارج از آن مشکلات زیادی دارد و به‌ویژه در زمستان به علت کوهستانی و بارش برف مردم با مشکل مواجه هستند.

یکی از مهم‌ترین معضلات این بخش فقدان آب شرب سالم و بهداشتی است به طوری که هیچ گونه منبع تصفیه آب سالم و بهداشتی برای مردم وجود ندارد و همه از آب‌های چشمه، سطحی و چاه استفاده که مردم و کودکان این منطقه در معرض خطر بیماری قرار دارند.

در بعضی روستاها آب شرب وجود ندارد و روستائیان با طی مسافتی زیاد از روستاهای اطراف آب تهیه و به علت عدم وجود جاده مجبور به استفاده از چهارپایان هستند.

نماینده مردم شهرستان کهگیلویه بزرگ که خود از نزدیک به تمام روستاها سرکشی و حتی از برخی خانه‌های روستاییان بازید داشت و بعد از شنیدن مشکلات از زبان مردم دستورات لازم را به مسئولان همراه و گاهی با تلفن قول انجام آن را از مدیر مربوطه می‌گرفت به خبرنگار تسنیم گفت: امیدوارم در سفر بعدی به این منطقه خروجی مصوبات را مشاهده کنیم.

 عدم توجه به این مشکلات در سال‌های گذشته سبب مهاجرت روستائیان و عشایر به شهرهای همجوار و خارج از استان و روی آوردن به شغل‌های دیگر و خالی شدن روستاها از تولید محصولات و صنایع دستی شده است.

در این سفر مسئولان با درک وضعیت از نزدیک مردم منطقه بیدانجیر و شنیدن درد دل‌های آنها مصمم شدند تا  تلاش برای احداث جاده، پل اتصال دهنده بیدانجیر و آب ریز و تکمیل پروژه آب شرب به صورت جدی پیگیری کنند.

بخش سرفاریاب نزدیک به ۱۰ هزار نفر جمعیت، ۷۵ روستا و یک نقطه شهری و از این تعداد روستا، ۱۱ دهیاری و ۲۲ شورای روستایی دارد که از این تعداد منطقه بیدانجیر دارای ۸ روستا ۱۰۶ خانوار و ۳۲۰ نفر جمعیت است.

نماینده مردم شهرستان های کهگیلویه، چرام، لنده و بهمئی گفت: امروز هم خوشحالم که به دیدار این مردم سخت کوش و شجاع آمدم و هم ناراحت از اینکه چرا با این منابع غنی طبیعی و این سرمایه عظیمی که در نظام مقدس جمهوری اسلامی قرار دارد در کنار شهرستان‌های کهگیلویه بزرگ و بخش‌های تابعه آن این مشکلات عمده دامنگیر مردم محروم بیدانجیر است.

عدل هاشمی پور با اشاره به اینکه نزدیک به ۱۷ کیلومتر جاده خاکی و پرصعوبتی را طی کردیم، افزود: در این بازدید از نزدیک با مشکلات مردم این منطقه آشنا و تصمیمات خوبی اتخاذ شد.

وی با بیان اینکه در مورد رفع برخی از مشکلات این منطقه چند مصوبه داشتیم، تصریح کرد: اولین مصوبه در رابطه با احداث پل بیدانجیر به آب ریز بود که این مصوبه قرار شد با همکاری مدیرکل راه و شهرسازی استان و اداره راه وشهرسازی شهرستان چرام عملیات اجرایی این پل انجام شود که احداث این پل می‌تواند مردم بیدانجیر را از این بن بست نجات دهد.

وی افزود: با اتصال این پل به جاده پاتاوه دهدشت، در آینده فاصله ارتباطی مردم این منطقه به یاسوج و مرکز شهرستان کهگیلویه نزدیکتر می‌شود.

هاشمی پور با بیان اینکه در این مصوبات احداث ۱۷ کیلومتر جاده این منطقه تعیین تکلیف شد، تصریح کرد: با همکاری مدیرکل و رئیس اداره امور عشایری شهرستان در کوتاه‌ترین زمان عملیات زیرسازی آن انجام و پس از آن عملیات آسفالت یا به اداره راه و شهرسازی و یا امور عشایری شهرستان سپرده می‌شود.

وی با اشاره به فرسودگی لوله و هرزروی آب‌های این منطقه و اینکه باید این موضوع ساماندهی و مدیریت شود، افزود: با رایزنی با مسئول آبفای روستایی شهرستان چرام قرار شد بعد از هماهنگی با مرکز استان، آب‌های جاری در مخازنی که در مسیر ساخته شده‌اند تجمیع و بعد براساس وضعیت موجود ساماندهی شود.

هاشمی پور به نبود سرویس‌های بهداشتی مناسب در روستاها اشاره کرد و گفت: قرار شد اداره امور عشایری ساخت سرویس‌های بهداشتی مناسب را برای روستاییان این منطقه انجام دهد.

گزارش از امیررضا برنگ پور- عکس از رستم پرندوار