به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ کمتر کسی هست که در گوشه ای از دنیا واژه سیاست را نشنیده باشد و اما از قصه برجام که  بیشتر شبیه افسانه ها در رمان های خیالی بی خبر باشد. سیمرغی که هیچگاه در کوه قاف یقین رویت نگردید و با برهم زدن بال های آتشین خویش تمام داشته هایمان را به خاکستر مبدل ساخت.

برجام فریاد رسای ملت ایران در برابر زیاده خواهی غرب که هیچگاه به خودباوری این ملت شهیدپرور اعتقاد و ایمان نداشته اند. باورها بر این است که قدرت و منزلت یک کشور در پرتو رسیدن به دستاوردهای علمی نوین دنیا و رهایی از بن بست ها در جهت رسیدن به زندگی و آینده ای چالش برانگیز می باشد.

سانترفیوژها و کیک های زرد سراسر بومی راه قدرت آزمایی و قد کشیدن جامعه علمی ایران دنیا را بر این باور وا داشت که اگر این کمال ترقی را متوقف نسازیم همانا بخت آزمایی خود را در راه رسیدن به مطامع شخصی از دست خواهند داد و کشور ایران بعنوان ابرقدرت خاورمیانه و نقش ژاندارم منطقه را ایفا خواهد کرد.

امروز فناوری علم هسته ای فارغ از هرگونه مبحثی در حوزه اقتصاد و پزشکی می تواند یک کشور را از محدوده تحریم ها نجات ببخشد و با برخورداری از این علم نوین  صراط چاره سازی را ترسیم نماید. ورود به علم و فناوری هسته ای آنقدر در آینده یک ملت مهم می باشد که با برخوداری از آخرین دانسته های بشری می توان از تکیه بر منابع فسیلی در جهت رونق بخشیدن به اقتصاد فاصله گرفته و با روان کردن چرخه سوخت هسته ای در شریان های اقتصادی ضمن برخورداری از آخرین دستاوردهای علمی آینده ای بهتر را برای نسل بعدی در حوزه های سلامت و اقتصاد تعریف وتضمین کرد.

با گذشت دومین سالگرد اعلام توافق هسته‌ای میان ایران و کشورهای 1+5 که به برنامه اقدام مشترک (برجام) موسوم گشته، این سند وارد سومین سال عمر خود شد و بار دیگر بحث درباره وضعیت کنونی و آینده آن در رسانه‌ها و فضای سیاسی و بین‌المللی طرح گردیده است.                                                                                                                                                                                                                                                                

برجام ماحصل مذاکرات حدوداً 20 ماهه‌ای بود که از سال 1392 آغاز شده بود و بعد از فراز و فرودهای بسیار سرانجام توافق شکل گرفت، اعلام و امضا شد. در حین مذاکره و پس از امضای اولیه برجام، منتقدان دولت، انتقادات جدی و اساسی بر روند مذاکرات و نیز نتایج آن طرح و البته از سوی مسئولان دولت و مذاکره‌کنندگان رد شد. فضای رسانه‌ای حمایت از توافق به گونه‌ای بود که تنها راه نجات کشور و حل مشکلات مردم را به مذاکره و توافق منوط می‌کرد و حتی در اظهاراتی مضحک حل برخی مشکلات همچون آب آشامیدنی و ازدواج جوانان و ... به برجام گره زده می شد.                                                                                                                                                                                                                                        

اکنون و پس از گذشت دو سال از امضای برجام همچنان مشکلات عدیده اقتصادی و خصوصاً رکود عمیق اقتصادی بر گرده مردم سنگینی می‌کند. به اذعان فعالان و کارشناسان اقتصادی حامی دولت و حتی برخی مسئولان اجرایی، رهاورد اقتصادی قابل‌ذکری در پسابرجام وجود ندارد و نهایتاً به چند قرارداد خرید هواپیما و یک قرارداد نفتی می‌توان اشاره کرد که البته در اینها نیز نکات قابل تأملی هست که در جای خود باید مورد بررسی قرار گیرد.                                                                                                                                                                                                                                                        

 در هنگامه ورود به سومین سالگرد توافق هسته ای امروز آنچه از آن در یادمان خاطرات مردم ایران به جای مانده است همانارفت و آمدهای شلوغ بیست ماهه افراد دیپلمات و سلفی گرفتن با مسولین سیاست خارجی غرب و وزرای کشورهای مدعی جهان عاری از بمب هسته ای که اوقات فراغت شان را در همایش های بی نتیجه به ریکاوری می رسیدند.                                                                        

اگر بخواهیم قضیه برجام را در یک نگاه تحلیلی بطور مختصر تفسیر نماییم باید آن را به یک شبحه و خانه ارواح تشبیه نماییم که با جمبل و جادو صراط پیشرفت و ترقی را در این چرخه هسته ای     متوقف نمودند و برگشتن به این هزینه های خسارت بار قابل قبول نمی باشد.                                                                                                                                  

از دست دادن شهیدان و نخبگان هسته ای ترور و از پیش طراحی شده شمنان ایران اسلامی، پر کردن مخازن رآکتور هسته ای با بتون، تقلیل غیرمتعارف سانتیفیوژها، کاهش بیست درصدی سوخت هسته ای تا مرز سه درصد و تذکرات مکرر مقام عظمای ولایت حضرت آیت الله العظمی خامنه ای نسبت به جریان برد برد و   گرفتن امتیاز در برابر دادن امتیاز همه و بیشتر از آن می تواند در وضعیت       کنونی برجام می تواند به صراحت مورد بررسی قرار گیرد.                                                                                                                                                     

انتهای پیام/ الف