به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ با رشد جوامع بشری و به تبعه آن سرعت پیشرفت شهرها ضرورت می طلبد که بازار حمل و نقل و ناوگان عمومی در امر ایاب و ذهاب مورد توجه بیشتری قرار گیرد. جایگاه ناوگان حمل و نقل عمومی در ساختار شهری بعنوان امری لاینفک جهت تسریع بخشیدن به امورات روزمره می باشد که اگر بخواهیم از این مقوله غفلت بورزیم همانا از زندگی نوین شهری جا خواهیم ماند.

یاسوج به عنوان مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد از معدود شهرهای کشور است که بدلیل  نداشتن سرویس های درون شهری  رنج و عذاب می کشد. نبود سیستم حمل و نقل ایاب و ذهاب شهروندان پایتخت طبیعت ایران آنقدر ملموس و آشکار است که با داشتن واحدهای شهری و ایستگاههای اتوبوس کاملا غریبه است.

مرکز پایتخت استان طبیعت ایران  یکی از پر رفت و آمدترین و در نوع خویش شلوغ ترین بار ترافیکی را دارد که بدلیل عدم ناوگان حمل و نقل عمومی روزهای کسالت آوری را می گذراند. افزایش روز به روز مسافرکش های خصوصی و کم پیدا شدن اتوبوس های شهری موجب اتلاف وقت مردم، بالا رفتن کرایه و ترافیک بیش از حد خیابانهای شهر یاسوج گردیده که این روزها سبب نارضایتی شهروندان این شهر گردیده است.

از اندک واحد اتوبوسرانی در شهر یاسوج  آن هم فقط در خدمت دانشگاهیان بصورت قراردادی است که تعدادی از بازماندگان این ناوگان قدیمی هم در پارکینگ در حال پوسیده شدن هستند و هنوز این واحد خدمت رسانی بصورت فراگیر نتوانسته است به شهروندان این شهر در مضیقه  ناوگان عمومی خدمت رسانی نماید.

بدون تردید سلامت جامعه شهری و جلوگیری ار اتلاف وقت می تواند در بروز رسانی نظام جامع شهروند مداری نقشی مثبت ایفا نماید که این روزها در بطن پایتخت چهارفصل  حال و روز خوشی ندارد. این معضل دست و پاگیر هنوز بعنوان یکی از گره های کور شهر یاسوج است  که رهایی از این بن بست نفس گیر نیاز به عزم همگانی متولیان امر شهری و استانی را می طلبد.

نبود ناوگان عمومی بعنوان شریانهای حیاتی  می تواند در ایجاد از هم گسیختگی راه های مواصلاتی شهری و عقب افتادن از فاکتورهای یک شهر کامل اتفاق بیفتد به قیمت تمام داشته های ارزشی در عین نداشته های ساختارشهری که از قافله توسعه عقب می ماند.

روح و روان شهر یاسوج بنا به دلایل متعدد نیاز مبرم به ناوگان شهری مورد نیاز را دارد تا در سایه خطوط حمل و نقل عمومی از انحصار این همه تاکسی های شخصی و کمرشکن برای افراد بی بضاعت نجات پیدا نماید.

یکی از دلایل اصلی عدم سرویس های ایاب و ذهاب شهری در قالب واحد های اتوبوسرانی را می توان به نبود بستر و ساختار شهری یاسوج قلمداد نمود و دیگری را در استقبال نکردن مردم از اندک واحدهای شهری دانست که  هنوز به صورت یک فرهنگ برای مردم این دیار درنیامده است.

بهرامی مدیر حمل و نقل شهرداری یاسوج در این باره می گوید: در حوزه اتوبوسرانی با توجه به اینکه ما مشکل زیر ساخت های شهری، نبود ایستگاه های اتوبوس، عدم پایانه های درون شهری است  و اینکه قانون در بحث احداث یا احیای ایستگاههای شهری در واقع سازمان را ملزم نکرده است. (سازمان حمل و نقل وظیفه اش حمل و نقل عمومی است نه اجرای زیر ساخت و احداث ایستگاههای شهری می باشد)

بهرامی در جواب این پرسش که؛ پیش بینی شما در مورد اجرای واحد اتوبوسرانی در شهر یاسوج چیست، اظهار کرد: تا زیر ساخت شهری احیا نشود امکان فنی آن وجود ندارد، ما 75 دستگاه مینی بوس بخش خصوصی در شهر یاسوج داریم، 23 دستگاه اتوبوس ملکی داریم که در اختیار خود سازمان حمل و نقل شهری می باشد و 17 دستگاه بخش خصوصی داریم که همه اینها با توجه به مشکلاتی که در بحث زیر ساخت های ترافیک شهری و عدم احداث پایانه های درون شهری یاسوج هست موجب شده که از انجام خدمت رسانی به مردم کنار بروند از آنطرف قبلا دولت کمک هایی در این زمینه همچون یارانه بلیط مساعدت و همکاری داشت که این این مورد هم حذف گردیده است.

مدیر ناوگان عمومی شهرداری یاسوج در ادامه بیان کرد: با توجه به اینکه دولت یارانه واحد اتوبوسرانی را حذف و عطف به بالا رفتن هزینه بیمه، سوخت، استهلاک، نبود زیر ساخت مناسب و عدم استقبال مردم در سطح شهر یاسوج اجرای این برنامه مقرون به صرفه نیست و بضاعت مالی شهرداری در این حوزه هم جوابگو نیست.

به هرحال: نیاز مبرم است که مسئولین و متولیان امر با اجرای جدی و پیگیر نمودن سرویس های ایاب و ذهاب در ایستگاههای شهری یاسوج و اختصاص بودجه، فرهنگ شهرنشینی را همگام با دیگر شهرهای در حال توسعه به کالبد بی رمق این دیار تزریق نموده و دغدغه روحی و فکری طبقه بی بضاعت این خطه زاگرس نشین را مورد توجه کافی قرار دهند.

انتهای پیام /