هدف از تعیین این روز ارتقاء رشد اذهان عمومی درباره مسائل مربوط به معلولیتهای مختلف؛ و افزایش آگاهیهایی بوده است که می‌بایست از مساله پیوستن افراد معلول در تمامی جنبه‌های سیاسی؛ اجتماعی؛ اقتصادی و فرهنگی زندگی منتج شود. این وضع به همین منوال طی شد تا در سال ۱۹۹۹ شعاری با مضمون (امکان دسترسی برای همه در هزاره جدید) برگزیده شد و سرلوحه امور قرار گرفت

.

مقام معظم رهبری در مورد معلولان می فرمایند:"وقتی نفس ناطق انسان قوی باشد، باکی از این نیست که جسمش علیل باشد. انسان به روح، انسان است

."

همزمان با فرارسیدن روز جهانی معلولین، برحسب وظیفه‌ای که داشتیم برخود لازم دانستیم در این روز عزیز به سراغ چهره های شاخص و ماندگاری برویم که شاید عده ای معلولیت آنان را محدود و آنان را افرادی ناتوان فرض می دارند و گاهاً نیز به جای حمایت به آنان ترحم می کنند و همین باعث رنجش این قشر از جامعه می شود.

امروز می خواهیم از مادرانی صحبت کنیم که با وجود معلولیت توانایی های زیادی در تربیت فرزندان ، هنر ،تحصیل و اشتغال در جامعه داشته و دارند و همچون نگینی در جامعه می درخشند.

محبت تنها کلمه ای است که در زیر سایبان دستان پر از مهرت معنا میگیرد. در آسمان قلب من که از وجود عشق تو می تپد ستارگانی سوسو میکنند که نورشان را از افق نگاه مهربان تو الهام میگیرند، ای زیبا ترین صدف اقیانوس هستی ای مادر.

امروز به ملاقات مادری را رفتیم که چروک های دستانش نشان از الفتی دیرینه با کار و تلاش دارد و چهره ی نورانی اش گویای ایمان محکم او است و لیاقت «مادر بودن» را در تربیت صحیح فرزندانش هویدا ساخت

.

سیده صولت خرمی متولد ۱۳۴۲ساکن شهرستان لنده از توابع استان کهگیلویه وبویراحمد است که حدود30 است که از ناحیه دست ها و پاها بر اثر ضایعه نخایی به طور کامل فلج می باشد و سالها است میهمان تشک ابری و تخت از جنس چوبش است.

این مادر توانمند دارای چهار فرزند 3دختر و1 پسر می باشد که فرزندان وی همه مشغول زندگی روزانه خویش در مشاغل مختلف هستند و با حمایت های مادی و معنوی مادر سر به مُهر و شاکر باری تعالی هستند.  

مادر در خصوص تربیت فرزندانش گفت: فرزندانی برومند و موثر و تاثیرگذار و با ایمان به جامعه تحویل دادم و خواستم ثابت کنم که معلولیت محدویت نیست و همیشه مشوق اصلی ادامه تحصیل و درسشان بوده و خواهم بود

.

*مادر نفس گرمی داشت. از او می پرسیم که چگونه شد که یک معلول هنرمند شد؟

گفت: فرزندم معلولیت هیچگاه محدودیت نیست، درست است که ما از جسم معلول هستیم ولی فرد معلول دارای توانایی های بالقوه و قوی و ژرفی است که خیلی از افراد سالم هم چنین هنری را ندارند و این همان چیزی است بنام اراده پولادین یک معلول، فرد معلول بیمار هست ولی می تواند در جامعه در نقش های گوناگونی ظاهر شود و به جامعه خویش خدمت کند و من هم با عشق وعلاقه ای که به هنر اصیل ایرانی داشتم به گلدوزی و غیره عشق می ورزم

.

*مادر جان در چه رشته های هنری فعالیت می کنید؟

 در زمینه هایی چون : گلدوزی ، منجق دوزی ، گلک دوزی ، پرده دوزی ، روبالشت دوزی ، کوبلند دوزی ، پا دری و غیره … فعالیت دارم و کار هنری ام را از سال ۱۳۷۰شروع کردم و تا هم اکنون نیز ادامه دارد

.

*مادر جان از این کارها خسته نمی شوی؟

تبسمی کرد وگفت: خسته ، من به این کارهای هنری عشق می ورزم و بعد از اتمام کار به آنان افتخار می کنم و می گویم خدا را شکر که اثری را نیمه تمام نگذاشتم

.

مادر جان رابطه شما با خدا چگونه است؟

من همیشه و در همه حال از خدا غافل نبوده ام و در همه شرایط به راز ونیاز به معبودم پرداختم و با شرایطی که من دارم نماز خواندن و راز ونیاز از نظر عده ای سخت ومشکل است ولی نه اینطور نیست همیشه به ذکر خدا و راز ونیاز باخدا بوده ام و از خداوند هم هرچه خواستم به واسطه مادر بودنم به من عطاء کرده است و شمارا هم توصیه ونصحیت می کنم به یاد خدا باشید تا خدا هم به یاد شما باشد.

دست معلولت و دعای مادرانه ات بر سر ما و پشت پناه ما و بیمادران باشد تا روز قیامت مادر

*مادرآیا شما خواسته یا درخواستی از مسئولان دارید؟

خواسته چه بگویم؟ حرف های بسیار دارم ولی نمی دانم از کجا شروع کنم از حقوق اندکی که به ما معلولان می دهند بگویم یا از پاداش ها و عیدی هایی بگویم که هرگز به خود و سایر معلولان ندیده ایم .

کدام مسئول را می شناسید که تا آلان در بیاورد و بگوید به چند معلول سرکشی کرده است؟ از احوال معلولان خبر دارند؟ به خواسته هایی که به آنها داده اند اصلا نگاه کرده اند؟ به درخواست های آنان توجه کرده اند؟

چرا به ما معلولان رسیدگی نمی شود؟چرا مسئولان کشوری واستانی نسبت به مسئله ما معلولان بی توجه اند؟ تنها از رئیس اداره بهزیستی شهرستان لنده ممنونم که هر از گاهی یادی از ما می کند که آن هم دستانش خالی است و گله با مسئولان بالا دستی است.

در بازپرداخت اقساط وام ساخت مسکن خودمانده ایم و انتظار داریم که مسوولان نسبت به تامین بخشی از هزینه های ساخت آن یاری گر ما باشند تا خدای مهربان اجر و مزدشان را در همین دنیا با دعای خیر ما به حق رنج های کشیدمان عنایت فرماید. 

* کلام آخر؟

درپایان آرزوی طول عمر برای رهبر فرزانه انقلاب و همه مسئولان و خادمان معلولان از جمله خانواده ام که همیشه یار ویاورم بوده اند را از خداوند طلب می کنم و سعادت و سربلندی فرزندانم را نیز آرزو می کنم واز شما که در این روز گرانقدر به یاد ما بوده اید کمال تقدیر را دارم و امید وارم صدای ما را به گوش تمام مسئولان برسانید خدانگهدارشما باشد.

.

کاش تغییر در نگاه های ما باشد همانگونه که سهراب گفت:

چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید