نظرخواهی

آیا ازعملکرد محمد بهرامی در توسعه شهرستان های بویراحمد، دنا و مارگون راضی هستید؟

تازه های سایت

9. دى 1404 - 15:31
زندگی در سایه بی‌اینترنتی؛
روستای آب‌چندار در انزوای دیجیتال
در دل طبیعت بکر کهگیلویه و بویراحمد، روستای آب‌چندار (گلال) در سکوت شبکه‌ای دست و پا می‌زند. نبود اینترنت و آنتن، این روستا را به جزیره‌ای منزوی در دریای عصر ارتباطات تبدیل کرده است.

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «چهارفصل»؛ استان کهگیلویه و بویراحمد، با مناظر خیره‌کننده کوهستانی و مردمانی سخت‌کوش، گنجینه‌ای از فرهنگ و طبیعت ایران است. اما در پشت این زیبایی‌های مسحورکننده، روستاهایی هستند که با محرومیت‌های زیرساختی دست به گریبانند. محرومیتی که نه تنها رفاه، بلکه امکان ارتباط و دسترسی به فرصت‌های دنیای امروز را از آنان سلب کرده است.

روستای «آب‌چندار (گلال)» در بخش چین شهرستان لوداب، نمونه‌ای دردناک از این انزوای اجباری است؛ جایی که علاوه بر انتظار چندین‌ساله برای شعله گاز، آسفالت جاده ارتباطی، جلوگیری از انشعابات غیرمجاز آب و... سایه سنگین فقدان اینترنت و آنتن‌دهی مناسب، بر تمامی شئون زندگی ساکنانش افتاده است.

در عصر دیجیتال، دسترسی به شبکه‌های ارتباطی یک نیاز اساسی و حق برای ساکنان هر شهر و روستا است؛ اما مردم آب‌چندار از این حق ابتدایی محرومند. نبود اینترنت پایدار و فقدان آنتن‌دهی مناسب تلفن همراه، این روستا را به جزیره‌ای خاموش تبدیل کرده است. این انزوای دیجیتال، پیامدهای گسترده و ناگواری دارد.

از یک سو، به جهت سرما و برودت و تعطیلی مدارس و برف‌گیرشدن راه‌ها، امکان تحصیل مجازی و دسترسی به منابع آموزشی روز برای دانش‌آموزان و یا حتی دانشجویان ساکن این روستا عملاً وجود ندارد. در دنیایی که آموزش به شدت با فضای مجازی گره خورده، این کودکان و نوجوانان از قطار پیشرفت بازمانده‌اند.

سلامت و ایمنی نیز قربانی دیگر این محرومیت است. در مواقع اضطراری و نیاز فوری به اورژانس، نبود ارتباط مطمئن می‌تواند فاجعه‌بار باشد. همچنین، دسترسی به خدمات سلامت الکترونیک و مشاوره‌های دورپزشکی برای آنان غیرممکن است.

اما شاید تلخ‌تر از همه، احساس طردشدگی و ماندن در حاشیه تمدن باشد. وقتی تمامی کشور و حتی بسیاری از روستاهای همجوار به شبکه جهانی اطلاعات متصل هستند، مردم آب‌چندار در حبابی از بی‌خبری و ناتوانی در ارتباط به سر می‌برند. این موضوع بر روحیه و امید به آینده آنان تأثیر منفی عمیقی گذاشته است.

یکی از اهالی این روستا با ارسال پیامی به خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» از ما خواست تا این مشکل را بررسی و از مسئولان پیگیری نماییم.

این مخاطب که خود از اهالی روستای آب‌چندار (گلال) می‌باشد با ناامیدی می‌گوید: «در روزهای عادی بدون بارش هم برای تماس تلفنی باید به بلندترین تپه اطراف می‌رفتیم. الان که بارش داریم اصلا آنتن نداریم.»

وی افزود: «خواهران و برادرانم در این زمان که دقیقا موقع امتحانتشان است به مشکل بزرگی برخورده‌اند، در زمان تعطیلی‌ها برای کلاس آنلاین و امتحانات باید چکار کنند؟ این در قرن بیست و یکم پذیرفتنی نیست، سه روز است از مادرم بی‌خبرم چون آنتنی نیست که بتوانم با او ارتباط بگیرم نمی‌دانم در روستا چه می‌گذرد، هیچ خبری از خانوده‌ام ندارم.»

 

آرش زمانی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «چهارفصل»،  با تایید مشکل آنتن‌دهی در این منطقه اعلام کرد: در این منطقه همیشه به‌علت ارتفاعات، پستی و بلندی‌ها دچار مشکل اینترنت‌دهی و آنتن‌دهی بسیار ضعیف بودیم، ولی اکنون در پی بارندگی‌های اخیر، دکل مخابراتی منطقه سقوط کرده است.

وی افزود: برای انجام عملیات تعمیر و احداث باید منتظر بهبود شرایط جوی شد.

مطالبه مردم آب‌چندار شفاف و روشن است: آن‌ها خواستار پیگیری فوری و اجرای پروژه‌های نصب و احداث مجدد همچنین تقویت آنتن‌دهی و ارائه اینترنت پایدار و پرسرعت به روستا هستند.

مسئولان استانی می‌بایست با عزمی راسخ و بدون تعلل، این شکاف دیجیتال دردناک را پر کنند. آب‌چندار و روستاهای مشابه اطراف آن، شایسته آن هستند که در جریان اصلی توسعه قرار گیرند.

انتهای خبر/

نظرات کاربران

قلم_گزینشی
شبکه اطلاع رسانی دانا