به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «چهارفصل» : جاده ملی پاتاوه–دهدشت، یکی از مهم‌ترین محورهای ارتباطی استان کهگیلویه و بویراحمد، به‌رغم اهمیت استراتژیک خود، به یکی از خطرناک‌ترین مسیرهای کشور تبدیل شده است. این جاده نه‌تنها از نظر زیرساختی دچار نواقص جدی است، بلکه به دلیل نبود نظارت کافی، به منطقه‌ای امن برای خودروهای شوتی تبدیل شده که با سرعت‌های غیرمجاز و رفتارهای پرخطر، جان مردم را تهدید می‌کنند.

 جاده پاتاوه–دهدشت با طولی حدود ۱۳۵ کیلومتر، از مصوبات سفر مقام معظم رهبری در دهه ۷۰ بود و هدف آن اتصال مناطق محروم کهگیلویه به شبکه راه‌های ملی بود. اما پس از نزدیک به سه دهه، این جاده نه‌تنها به توسعه منجر نشده، بلکه به دلیل ضعف ایمنی و نبود نظارت، به یکی از پرحادثه‌ترین محورهای استان کهگیلویه وبویراحمد و حتی می‌توان گفت کشور تبدیل شده است.

جولان شوتی‌ها در سایه خلأ نظارتی

 در نبود ایست‌های بازرسی دائمی و حضور مستمر پلیس‌راه، خودروهای شوتی با سرعت‌های سرسام‌آور در این مسیر تردد می‌کنند. این خودروها که اغلب حامل کالای قاچاق هستند، با سبقت‌های غیرمجاز و رفتارهای پرخطر، جان سایر رانندگان را به بازی گرفته‌اند.

 طبق گزارش‌های محلی، در بسیاری از تصادفات منجر به فوت در این جاده، پای یک خودروی شوتی در میان بوده است. رانندگانی که برای فرار از تعقیب، هیچ قانونی را رعایت نمی‌کنند و جاده را به میدان مسابقه تبدیل کرده‌اند.

 آمارهایی که نادیده گرفته می‌شوند

 هرچند آمار تصادفات منجر به فوت و جرح این محور منتشر می‌شود، و گزارش‌ها حکایت از آن دارد مه خانواده‌های زیادی در این جاده عزیزان خود را ازدست‌داده‌اند، بارها خواستار رسیدگی شده‌اند، اما پاسخی نگرفته‌اند.

 مطالبه مردم؛ امنیت، نه وعده

 مردم مناطق پاتاوه، لوداب، سوق و دهدشت و...، بارها در فضای مجازی و رسانه‌ها خواستار رسیدگی فوری به وضعیت این جاده شده‌اند. آن‌ها امنیت را حق خود می‌دانند، نه لطف مسئولان. جاده‌ای که قرار بود مسیر توسعه باشد، امروز به نماد بی‌توجهی و ناکارآمدی تبدیل شده است.

 مطالبه صریح مردم از مسئولان؛ صدای جان‌های ازدست‌رفته را بشنوید

 مردم مناطق پاتاوه، دهدشت، سوق و لوداب و... خواسته‌ای روشن و بی‌پرده دارند. نماینده مجلس باید با جدیت و پیگیری مستمر، موضوع ایمن‌سازی این جاده را در اولویت قرار دهد و برای جذب اعتبار لازم، از تمام ظرفیت‌های ملی استفاده کند. دیگر زمان وعده‌های کلی گذشته است؛ مردم خواهان اقدام عملی هستند، نه بیانیه‌های تکراری.

 از سوی دیگر، انتظار می‌رود رئیس و مدیرکل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای شهرستان و استان، با دلسوزی و شجاعت، در جلسات استانی و ملی، فریاد این مردم را به گوش مسئولان بالادستی برسانند. ترس از بیان واقعیت‌ها، نباید مانع دفاع از جان شهروندان شود. مسئولان محلی باید با جسارت، وضعیت بحرانی این محور را گزارش دهند و برای تأمین اعتبار، از هیچ تلاشی فروگذار نکنند.

 این مطالبه، نه سیاسی است و نه جناحی؛ بلکه خواسته‌ای انسانی است از دل خانواده‌هایی که عزیزانشان را در این جاده ازدست‌داده‌اند. هر تأخیر در ایمن‌سازی، به معنای احتمال وقوع یک فاجعه دیگر است. مسئولان باید بدانند که سکوت در برابر این بحران، همدستی با مرگ خاموش است.

 اگر عزیز خودشان بود، باز هم سکوت می‌کردند؟

 شهروندان با بغضی فروخورده می‌پرسند: اگر نماینده مجلس، مدیران و مدیران مل، استاندار یا فرماندار، یکی از عزیزان خود را در این جاده از دست می‌دادند، باز هم ساکت می‌نشستند؟ آیا باز هم بهانه کمبود اعتبار و اولویت‌های دیگر را مطرح می‌کردند؟ آیا باز هم جلسات بی‌نتیجه برگزار می‌شد و وعده‌ها در حد حرف باقی می‌ماند؟

 این پرسش، نه از سر بی‌احترامی، بلکه از دل سال‌ها درد و بی‌توجهی برمی‌خیزد. مردم می‌خواهند بدانند که آیا جان آن‌ها به‌اندازه جان مسئولان ارزش دارد؟ آیا امنیت جاده‌ای که هر روز در آن تردد می‌کنند، باید قربانی بی‌عملی و ترس از پیگیری شود؟

 این جاده، دیگر فقط مسیر عبور نیست؛ به نمادی از بی‌عدالتی و فراموشی تبدیل شده است و مردم حق دارند بپرسند: اگر مسئولان، حتی برای یک‌لحظه، خود را جای خانواده‌های داغدار بگذارند، آیا باز هم سکوت خواهند کرد؟

 جاده پاتاوه–دهدشت، به‌رغم اهمیت استراتژیک، به دلیل نبود نظارت، ضعف زیرساختی و جولان خودروهای شوتی، به یکی از مرگبارترین جاده‌های استان کهگیلویه و بویراحمد و کشور بدل شده است. اگر مسئولان به‌زودی برای ایمن‌سازی این مسیر اقدام نکنند، باید منتظر افزایش تلفات و نارضایتی عمومی باشند. مردم دیگر وعده نمی‌خواهند؛ آن‌ها امنیت می‌خواهند.

 انتهای خبر/