به گزارش پایگاه خبری چهارفصل، پیمان سالاریان در یادداشت ارسالی خود به این پایگاه خبری نوشته است: متاسفانه هر ساله عدهای از کشاورزان بعد از برداشت محصول اقدام به آتش زدن کاه و کُلش و باقیمانده محصول میکنند که این کار علاوه بر کفران نعمت الهی و آسیب زدن به زمین سبب تخریب محیط زیست نیز میشود.
این آتش زدنها دو جنبه دارد یکی اینکه برای راحتی شخم زدن زمین است و دومی سهلانگاری و یا تعمد کشاورز بوده و در برخی موارد نیز به علت عادت غلط کشاورزان است که تصور می کنند بعد از برداشت محصول فورا باید اقدام به آتش زدن باقیمانده مزرعه کرد.
آتش زدن زمینهای کشاورزی ضررهای فراوانی دارد. از جمله:
آتش زدن زمینهای کشاورزی تخریب زمینها و ضرر دامداران را به دنبال دارد.
بعد از برداشت محصول، جاندارانی از این زمین ها ارتزاق میکنند، مانند دامهای روستانشینان که بعد از برداشت محصول نوبت تغذیه آنها در این زمینهاست.
آتش زدن زمین هاسبب از بین بردن لایه بالای خاک که یکی از غنیترین لایههای خاک است، می شود و باید سالها صبر کنیم تا ترمیم شود. همچنین موجودات زنده سودمند مانند کرم خاکی از بین میرود.
این اقدام نه تنها به دلیل از دست دادن توانایی های خاک، سبب بالا رفتن هزینه تولید میشود بلکه به آلودگی هوا انجامیده و نیز تبخیر آب را افزایش می دهد.
در نوبت بعدی کشت برای جبران حاصلخیزی خاک باید از کودهای شیمیایی استفاده کرد که هم هزینه های مادی بدنبال دارد و هم محصولاتی شیمیایی را تحویل مصرف کننده می دهد.
در بسیاری از موارد ناتوانی در کنترل آتش سبب سرایت آن به کوه، مرتع و یا جنگل شده و خسارت جبران ناپذیری را به طبیعت وارد می کند.
کشاورزان را از ضررهای این کار آگاه کنیم.
انتهای پیام/
نظرات کاربران