به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «چهارفصل» محور مقاومت یا جبهه مقاومت عنوانی است برای اشاره به یک ائتلاف منطقه‌ای، شامل نیروهای دولتی و غیردولتی عمدتاً شیعه که در کشورهای ایران، سوریه (دوران حافظ و بشار اسد)، عراق، لبنان، یمن و فلسطین فعالیت می‌کنند.

اهداف محور مقاومت را مبارزه با اشغالگری اسرائیل و دفاع از آزادی فلسطین، مقابله با نفوذ غرب به‌ویژه آمریکا در منطقه غرب آسیا، مبارزه با دولت‌های استبدادی و جلوگیری از اقدامات گروه‌های تکفیری مانند داعش دانسته‌اند.

شکل‌گیری محور مقاومت را حاصل توسعه ارزش‌های برآمده از انقلاب اسلامی ایران و در نتیجه حمایت نظام جمهوری اسلامی ایران از جنبش‌های ضداستبدادی و ضداستعماری می‌دانند.

هویت مشترک منطقه‌ای حول ارزش‌ها و هنجارهای مشترک اجتماعی، دینی و فرهنگی و همچنین تأثیرپذیری از گفتمان اسلام سیاسی را از ویژگی‌های اصلی محور مقاومت دانسته‌اند که باعث اتحاد اعضای این محور شده است.

از راهبردهای اصلی محور مقاومت، افزایش توان نظامی برای مقابله با تهدید‌هایی است که موجودیت این محور را تهدید می‌کند.

تقویت جایگاه شیعیان، محدود کردن توسعه‌طلبی‌های رژیم صهیونیستی و شکل‌گیری نظمی نوین در منطقه غرب آسیا، از دستاوردهای اعضای این محور از جمله سپاه قدس ایران، حماس و جهاد اسلامی در فلسطین، حشدالشعبی عراق، حزب‌الله لبنان و انصارالله یمن دانسته شده است.

حزب‌الله لبنان در دهه ۱۹۸۰ میلادی با حمایت مستقیم ایران در لبنان پدید آمد که برجسته‌ترین عضو محور مقاومت است.

سید حسن نصرالله در خانواده‌ای از شیعیان لبنان به دنیا آمد و تحصیلاتش را در صور به پایان رساند. او مدتی به جنبش امل پیوست و پس از آن به حوزهٔ علمیه‌ای در بعلبک رفت، او بعدها در مدرسهٔ امل به تحصیل و تدریس پرداخت.

نصرالله پس از تهاجم ۱۹۸۲ اسرائیل به لبنان به حزب‌الله پیوست. در پی دورهٔ کوتاه مطالعات دینی در ایران، نصرالله پس از ترور سید عباس موسوی در سال ۱۹۹۲ به لبنان بازگشت و رهبر حزب‌الله شد.

حزب‌الله تحت رهبری او و با کمک تسلیحاتی سپاه پاسداران به موشک‌هایی با بُرد بیشتر دست یافت که آن‌ها را قادر ساخت تا به شمال اسرائیل حمله کنند. اسرائیل طی ۱۸ سال اشغال جنوب لبنان متحمل تلفات سنگینی شد و در سال ۲۰۰۰ نیروهای خود را خارج کرد.

نقش حزب‌الله در حمله به واحد گشت مرزی اسرائیل که منجر به جنگ ۲۰۰۶ اسرائیل و لبنان شد، در معرض انتقاد محلی و منطقه‌ای قرار گرفت.

در سال ۲۰۱۳، حزب‌الله در جنگ داخلی سوریه از نظام بشار اسد اعلام حمایت کرد، نصرالله همچنین «محور مقاومت» را ترویج می‌کرد، ائتلافی غیررسمی از شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران که بر مخالفت با اسرائیل و ایالات متحده متمرکز بودند. در عین حال، او در مقایسه با شبه‌نظامیانی که پس از تأسیس حزب‌الله در جریان جنگ داخلی لبنان در سال ۱۹۸۲ رهبری حزب‌الله را برعهده داشتند، یک رهبر عمل‌گرا به حساب می‌آمد.

سید حسن نصرالله علیرغم نفوذ قابل توجهی که داشت، به دلیل تهدید به ترور توسط اسرائیل تا حد زیادی مخفی زندگی می‌کرد، پس از حمله حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، او تصمیم گرفت در این درگیری مشارکت کند و حملاتی را علیه اسرائیل آغاز کرد که منجر به درگیری بین اسرائیل و حزب‌الله شد و هر دو طرف مرز را تحت تأثیر قرار داد.

سرانجام در ۲۷ سپتامبرِ ۲۰۲۴ سخنگوی ارتش اسرائیل اعلام کرد که نیروی هوایی اسرائیل مقر اصلی حزب‌الله در بیروت را با هدف ترور نصرالله مورد حمله قرار داده است که متعاقباً ارتش اسرائیل اعلام کرد که در این حمله سید حسن نصرالله کشته شده است.

تشییع پیکر شهیدان سید حسن نصرالله و هاشم صفی الدین رئیس فقید شورای اجرایی حزب الله در این زمان دلالت‌ها و پیام‌های بسیار مهمی دارد.

شهید سید حسن نصرالله سزاوار این است که تمام مسلمانان، مؤمنان و مستضعفان جهان در مراسم تشییع وی به خیابان‌ها بیایند زیرا وی مردی برای تمام امت و تمام مستضعفین عالم بود.

انتهای خبر/